Ey şair, duydum ki yine meyl eylemişsin 
Derûn-i kalbile, aşk ile bir nâzenine 
Temâşa eylemişsin, bir nazar eylemişsin 
Meğer zalim tenhaca koyup gitmiş ha seni. 

Unutmadın, unutmazsın, âşinadır ezelden 
Dolmuşsun tâ seherden, bir de “ben”den 
Bâde-nişin olmuşsun 
Akrep gibi sokmadadır ha seni. 
Ordu, 2003