Yine zor bir gün ajandama yazdığım 
Geçmek bilmeyen saatler, 
Uç uca ekleşmişti. 
Araba kornaları, 
Oyuncakçıda ağlayan kız, 
Ve sana yazdığım şiirler 
Elimde darmadağın. 
Her biri içimi titretmişti. 
Hiç birini sana yollayamadım biliyorum. 
Oysa her mısraı bir tek senin hakkındı. 
Çünkü sen olurdu gece yarıları bu yürek 
Sen atardın: Tıp, tıp, tıp... 
Hepsi bir yana, şimdi; 
Hatırlayamam hiçbir mısraını. 

Oysa o küçücük ellerin dün gibi aklımdadır. 
Göğsümde yaslı dururdu başın 
Saçlarını okşardı bir sıcak (deli) rüzgâr 
Zaman mahzenine saklanırdı gölgelerimiz 
Uçuşurdu etrafımızda bir dil-i nigâr 
Saçlarımıza konardı sevgi kanatlı kelebeklerimiz 
Uyanırdık ansızın bu gönül uykusundan 
Bakınırdık kimsecikler yok olur 
İşte o anlar, o anlar yüreğimiz 
Kafdağına mahkûm bir sürgün olur. 
18 şubat 2005